travel & culture: Reizen, werken en koffie

BLOGPOST
Vaak krijg ik te horen dat ik echt wel een luxueus leven heb omdat ik zoveel reis. Zo ben ik momenteel op uitnodiging in het Zwarte Woud en heb ik een hotel waar ik mij Keizer in Duitsland voel. Ik ga zeker niet ontkennen dat ik dat tegen mijn goesting doe, maar het zijn vaak ook lange dagen en schrijf ik op veel te laten uren nog een stukje zoals dit.

Zoals op de meeste persreizen ben ik in de weer van 's morgens heel vroeg tot 's avonds heel laat. De persagentschappen en toerismediensten stoppen zoveel mogelijk in een dagprogramma dat er amper tijd is om te ontspannen. 's Avonds laat na 23 uur moet ik mij dan nog achter mijn computer zetten en moet er vaak nog een artikel of foto's online - of krijg een plotse opstoot dat ik mijn mening nog eens kwijt wil in een stukje zoals dit -, moet er nog mail worden beantwoord in verband met een volgend artikel, moet ik nog een heleboel informatie die ik gedurende de dag kreeg sorteren - want vaak krijg ik kilo's folders en persmappen mee welke ik onmogelijk allemaal in mijn bagage kan stoppen. De diensten voor toerisme hebben vaak nog niet begrepen dat ze deze info ook online kunnen bezorgen, of op een handig usb-stickje, zij lopen nog enkele jaren achter. Het wordt dus vaker 1 of 2 uur na middernacht dan dat ik voor het intreden van de nieuwe middernachtsmaan onder mijn dons kruip.

En ja, als ik dan een uurtje of anderhalf uurtje vrije tijd heb vlak voor het diner, dan durf ik mij te wagen aan een plons in het zwembad, of durf ik mij af te kappen in de sauna van de meestal veel te luxueuze hotels voor mijn eigen budget. En meestal zijn het dan deze foto's die opvallen tussen de ontelbare anderen. Maar hopelijk is mij dit gegund?

Natuurlijk heb ik ook voor deze job gekozen - zoals jullie kiezen voor jullie job - en ik ben heel blij dat ik daar enkele jaren geleden voor koos, want ik geniet van elk moment van de dag. Vanaf de eerste minuut dat ik opsta rond een uur of zes en mijn benen onder tafel gooi voor de meestal veel te uitgebreide ontbijtbuffetten; ik mij met een overvolle maag naar het eerste museum, stadsbezoek, rondleiding in een of ander historisch of cultureel waardevol gebouw moet slepen; en het tweede, derde, vierde, vijfde ... om te eindigen terug met de benen onder tafel en een veel te volle maag rond tien à elf uur in de avond. Dan nog enkele uurtjes achter de computer. Maar ik moet toegeven in uitzonderlijke gevallen blijven plakken in de hotelbar - dat hangt af van het gezelschap. Tot de laatste minuut geniet ik van al deze dingen.

Het enige wat enigszins mijn dag een beetje kan saboteren, is dat ik geen koffie genoeg krijg. Dat zwarte goud doet wonderen met mij. Als ik deze engelendrank door mijn slokdarm naar mijn maag kan laten glijden dan is mijn dag compleet. Dan voel ik mij in de hemel op aarde.

Dus eigenlijk ... jawel ik heb een luxueus leven, niet omdat ik veel verdien - want als ik met eigen budget op reis ga, dien ik low budget te gaan en geniet ik ook van die doorgezakte matras in een kamer met tien onbekende zwetende lijven, snurkende neuzen van veel te behaarde venten die het dan 's morgens nog eens nodig achten om in hun onderuitgezakte onderbroeken te krabben en hun behoeftes gaan doen in de gemeenschappelijke ruimte met de gemeenschappelijke douche vol schaamhaar van mijn voorgangers. Ik geniet ook van een croissant van de bakker om de hoek die ik op de stadsbank opeet terwijl de uitgehongerde vogeltjes smeken om een kruimeltje, ik geniet van de meeneem pizza die ik 's middags verorber uit de kartonnen doos, ook geniet ik ervan om mij af te kappen naast een riviertje en te luisteren naar de vogels, de zoemende insecten en natuurgeluiden, een mierennest die net onder mijn achterst zat, maar tevens geniet ik ervan om dagen door de regen te lopen met een veel te zware backpack naar mijn goesting - ik leer het maar niet af dat ik altijd te veel inpak -, en geniet ik van het onbekende of ik weeral een betaalbare slaapplaats ga vinden in de avond al dan niet.

Ik heb geen luxueus leven omdat ik reis, want reizen is gewoon een job zoals ook jullie een passionele job kunnen kiezen. Durven kiezen voor je passie en prioriteiten stellen. En die keuze hield in dat ik geen auto heb, geen tv-aansluiting heb, geen eigendom heb maar een simpele huurwoning. Ik heb durven kiezen voor mijn passie ... en dat is mijn luxueus leven: mijn passie kunnen doen en elke dag, elke uur, elke minuut, elke seconde ... kunnen en durven genieten van die momenten. Behalve als ik geen koffie heb ...

25.09.2015 | Thierry Hanan Scheers | Beeld: Thierry Hanan Scheers

Meer blogposts:
| 10 leukste instagrammers 2015
| Nog snel een last minute kerstmarkt?
| 25 interesting things and facts about Belgium