REPORTAGE
Tot enkele jaren terug vroeg ik mij af of er op onze wondermooie planeet nog plaatsen waren waar men het toerisme nog niet heeft uitgevonden. Het schiereiland Bima met de gelijknamige stad van het eiland Soembawa in Indonesië is zo’n plaats waar een toerist, of een ‘bule’ in de plaatselijke taal, nog een zeldzaam iets is.
Enkele maanden per jaar heb ik mijn vaste stek in dit aards paradijs. Gemiddeld zie ik vier tot vijf toeristen per maand in de stad. De meeste ‘bule’ blijven één nacht en trekken dan verder. In de rest van het schiereiland is het nog een grotere zeldzaamheid om toeristen te ontdekken. Ik was onlangs nog in een dorpje waar een zeer oude dame mij wist te vertellen dat ik nog maar de tweede blanke was die ooit haar dorp bezocht. Een twintigtal jaren geleden was er al eens eerder iemand gepasseerd. Reizigers hebben geen idee wat ze mislopen door niet halt te houden in Bima.
De plaatselijk overheid investeert echter helemaal niet in toerisme, wat langs de ene kant een spijtige zaak is voor de plaatselijke bevolking, want heel veel mensen leven nog in armoede en sommigen werken voor minder dan 10 euro per maand. In 2002 werd deze regio door de Verenigde Naties dan ook nog uitgeroepen tot het minst ontwikkelde deel van Indonesië. Langs de andere kant is het een enorme rijkdom voor de enkele toeristen die toch langskomen. Heel veel sites zijn nog ongerept en alles kan nog worden bezocht zonder ergens een kassa en toeristenshops te moeten passeren. De plaatselijk mensen gidsen je dolgraag voor een kleine fooi rond en vertellen met heel veel plezier hun verhaal (al dan niet een beetje aangedikt).
Meestal wordt alleen het paleis van de sultan (genaamd Asi Mbojo) in het centrum van de stad bezocht. Er is echter zoveel meer te ontdekken in deze stad en op het ruimere schiereiland. Als je even de tijd neemt en een taxi inhuurt (dat kan al voor 40 euro per dag) kan je heel eenvoudig dit prachtige schiereiland ontdekken. Op heel veel plaatsen zijn echter nog geen verharde wegen, maar de meeste taxichauffeurs zijn getraind om door kuilen en builen te rijden.
In Donggo aan de andere kant van de Baai van Bima kan je onder andere de oude Hindoe site Wadu Pa’a ontdekken met opschriften in het oude Sanskriet uit de 7de eeuw. In de bergen van Donggo kan je ook nog een oud traditioneel huis vinden. Nog meer traditionele huizen vindt je ook in Maria. Deze ‘Uma Lengge’ zouden meer dan 200 jaar oud zijn. Hiervoor steek je via een van de weinige verharde wegen de hoge bergen over vanuit Bima stad richting Sape - op de bergpas kan je overal kleine aapjes in het wild spotten. Sape is een klein havenstadje waar je eventueel een boot kan regelen om een tweedaagse uitstap te maken naar de nabijgelegen Komodo eilanden met hun wereldvermaarde reusachtige varanen. Het Nationaal Park Komodo staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Vanuit Sape kan je in no time naar Pulau Ular – of Slangeneiland – gaan. Ter hoogte van het ver boven de zee uitstekende eiland Sangiang met haar actieve vulkaan, kan je in 15 minuten met traditionele boten naar Slangeneiland varen. Op deze rots in de zee ontdek je exotische zeeslangen met zeer unieke kleuren: zilver gecombineerd met zwart.
Zowel in het noorden als in het zuiden van Bima kan je prachtige stranden ontdekken. De meeste stranden zijn ongerept en vaak kan je er een hele dag doorbrengen zonder al te veel mensen tegen te komen. Vaak vertoef je er uren aan een stuk alleen. Behalve op zondag, dan durft de plaatselijke bevolking ook wel eens naar de stranden gaan. Het is absoluut de moeite waard om je eens in het noorden van dit schiereiland naar het zwarte strand in Wera en in het zuiden het rode strand in Karumbu te begeven. Vlak bij de stad Bima kan je ook enkele stranden spotten, maar hier is vaak wel wat plaatselijke bevolking. De allermooiste stranden zijn die van Rontu en Wanne aan de Indische Oceaan. In Rontu is een klein dorpje (van enkele hutten) waar de mensen leven van de oogst van zeewier. Voor de rest ligt het enorme witte strand er totaal verlaten bij. Vlak daarbij ligt het strand van Wanne, hier kan je onmogelijk zwemmen want de oceaan gaat vlak aan de kustlijn meteen de dieperik in en de golven zijn dan ook erg groot. In Wanne ben je dan ook vaak een ganse dag alleen, aangezien er ook geen dorp in de buurt is.
De bevolking spreekt overwegend alleen de plaatselijke taal en Indonesisch. De meeste mensen in Bima spreken geen Engels – zelfs niet de jongeren en in hotels – en dat maakt het vaak iets moeilijker om te communiceren. Dit is misschien ook één van de redenen dat toeristen wegblijven. Enkele ouderlingen spreken echter nog wel Nederlands - deze worden met de jaren meer zeldzaam -, dit is een gevolg van de Nederlandse kolonisatie. Je kan dan ook nog heel wat gebouwen en andere dingen vinden gebouwd door Nederlanders. Ontdek onder andere het prachtige kleine torengebouw in het midden van de markt in Raba, maar ook de oude zwembaden in Oi Si’i en Maria.
In en rond Bima zijn er ook een heleboel plaatsen die de moeite waard zijn om te voet af te leggen. Beklim zo zeker en vast eens de kleine heuvel die boven de stad Bima uitsteekt en heb een prachtig uitzicht over de stad met de grote moskee, de Baai van Bima met aan de overkant de wereldberoemde vulkaan Tambora, de uitgestrekte rijstvelden, in de verte aan de luchthaven de enorme zoutwinning en vlakbij het graf van de voormalige sultan en een oude Hindoe tempel.
Heb je goesting gekregen om eens een bezoekje te brengen aan Bima? Vanaf Bali en Lombok heb je dagelijks luchtverbindingen en vanuit Mataram in Lombok kan je ook met de bus en overzetboot Bima bereiken. Je mag mij altijd contacteren en wie weet ben ik wel in Bima en geef ik je een persoonlijke rondleiding. Dan toon ik je onder andere een plaatselijk schooltje in de bergen rond Bima en nodig ik je uit in een van mijn favoriete plaatselijk restaurantjes langs de waterkant aan de Baai van Bima. Nergens heb ik ooit een betere nasi goreng gegeten dan daar. Tot dan?
02.04.2014 | Thierry Hanan Scheers | Beeld: Thierry Hanan Scheers | Publicatie: Wereldwijzer
Lees en bekijk ook deze:
| Kebun Raya Bogor in Indonesië | Foto's
| Groen en verrassend Bogor in Indonesië | Reportage
| Een snuifje kruidige Indonesische Ramadan | Reisverhaal
| Bima - an undervalued place in Indonesia | Report
| Vijf romantische stranden in Indonesië | Foto's
| Gili Trawangan in Indonesië | Foto
| Wandel eens een eilandje rond | Reportage
| De veelzijdigheid van Indonesië | Video
| Fotoblog Indonesië III | Foto's
| Bima in Indonesië, een parel zonder toeristen | Foto's
| Straffe verhalen | Cultuur
| Student, trouwen en doodgaan | Cultuur
| Wat is "afstand" nog? | Opinie
| Die voorbereidingen toch altijd | Opinie